සීමා නැති සීමාවක් - බැඳීම් නැති බැඳීමක්

ෆැකල්ටි ඔෆ් සෙක්ස් (සෙක්ස් නැති සෙක්ස් පොතක්)

ෆැකල්ටි ඔෆ් සෙක්ස් කියෙව්වා. ඒකට හේතු උනේ පොතේ නමට සෙක්ස් කියන වචනෙ ගෑවිලා තියෙන එකටත් වඩා කල්ට් වගේ බ්ලොග් එකකින් කියවල තිබුනු අලුත්ම අදහස් පද්ධතියට ගරු කිරීම, ආස කිරීම හෝ වහ වැටීමේ දිගුවක් විදියට කියලයි මං විස්වාස කරන්නෙ.‍

සෙක්ස් පොතක් කියල කසු කුසු ඇසුනත් මේකෙ මට දැනෙන තරම් සෙක්ස් හැඟීම් පිරවිලා තිබුනෙ නෑ. ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් සහිත සිද්ධි ඕනෑ තරම් තිබුනත් ඒ බොහොමයක් ඒව අපිට හැඟූම් දනවන ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කෙරිල නෑ හෝ කරල නෑ. නිකං ඔහේ ලිංගික කාර්යයට අවතීර්න වෙලා අවසන් වෙන සිද්ධි තමයි බහුලවම තියෙනව කියල පේන්නෙ.(මං මැතකදි කියවපු සුලි මැද පිපි තඹර නවකතාවේ මීට වඩා ලිංගික හැඟුම් දනවන සිද්ධි සෑහෙන තරම් තිබුනා)ඇතැම් විට මේ ගැන කතුවරය ඕනවටත් වඩා සවිඥානික ඇති.

කොහොම උනත් ෆැකල්ටි ඔෆ් සෙක්ස් කියන්නෙ අහක දාන්න බැරි තරමේ අනන්‍යතා හිමි වුනු වෙනස්ම ආකාරයෙන් පොතක්. ප්‍රධාන චරිත දෙකම මුල ඉඳලම ක්‍රියා කරන්නෙ සාමාන්‍ය පාඨක ලෝකයට හිතාගන්නවත් බැරි තරම් සැහැල්ලු විශ්වයක කිව්වොත් ඒක හරි. හැබැයි ඒක තියෙන්නෙ වෙන කොහේවත් නෙමෙයි- මේ පොලොවේ. අපි ඉදිනෙදා ජීවත්වෙන ලංකාවෙ. අපේ වටපිටාවෙ. එත් ඒ නිදහසේ තරම අනන්තයටත් එහාට විහිදෙන දහමක් වගේ.  සමහර විට මේ චරිත දෙකෙන් ඇති කරන අලුත් වෙනස ලංකාවෙ මෙතෙක් පවුල් ආකෘතිය ඇතුලෙ ගුලිගැහිල  හෙම්බත් වෙලා - ඒක බදාගෙන ඉන්න ගැහැනු පිරිමින්ට සනීප හුස්ම පොදක් අරං එන එකක් වෙන්නත් පුලුවන් කියලයි මම විස්වාස කරන්නෙ.  ඒත් මෙතන තියෙන්නෙ එක්තරා විදියක සමාජ- සංස්කෘතික විවේචනයකුත් නෙමෙයි. කතුවරයගෙ විශේශත්වය මතුවෙන පලවෙනි තැන එතනයි. ඔහු පවුල් ජීවිතයවත්, විවාහ සංස්කෘතියවත් කිසියම්ම සමාජ සම්මතයක්වත් විවේචනය කරන බවක් කොහොත්ම පේන්නෙ නෑ. ඒ හැම එකක් ඇතුලෙම ඒ හැම ආකෘතියක් ඇතුලෙම අනන්තය දක්වා විහිදෙන නිදහසක් හදාගන්න මාර්ගයක් ඔහු නිරුත්සාහිකව යෝජනා කරනවා. ඒක තියෙන්නෙ අල්ලන්න බැරි තරම් අන්තයක නෙමෙයි. අපේ අත ලඟමයි. ඒ නිදහස වහගෙන උහුලන්න බැරි තරම් බරක් කරගහගෙන ඉන්නෙ වෙන කවුරුවත් නෙමෙයි. අපි අපිමයි.  අපිටම මගග හැරුනු ඇත්තක් අපේ ඇස්පනාපිට දිග ඇරෙන්න ගන්නවා.

රූ, කේ එක්ක විවාහ වෙලා හිටියත් ඇයට තවත් සම්බන්ධයක් තියෙනවා. ඒක අනියම් ගනුදෙනුවක් බවට පත්වෙන්න කොහෙත්ම ඉඩ විවර වෙන්නෙ නෑ. රූ තමන්ගෙ අනෙක් සම්බන්ධය ගැන නිරන්තරයෙන් කතා බහ කරන්නෙ තමන්ගෙ ස්වාමිපුරුශයා එක්ක. කේ එක්ක. කේ ඒක සුහදව බාර ගන්න බවක් පේනවා. ඒකත් කෘතීම හෝ ව්‍යාජ සාටෝපකාරී ප්‍රබන්ධමය නිමවුමක් නෙමෙයි. ඉරිසියාව, බය, නොඉවසිල්ල වගේ පෘතජන හැඟීම් අස්සෙ කරනම් ගසමින්ම ඒ දේවල් බාර ගන්න ඔහු/ඔවුන් සූදානම්. දේවල් බෙදා ගන්න හුවමාරු කරගන්න වගේම අනෙකාගෙ උවමනාවන් වෙනුවෙන් අසීමාන්තික නිදහසක් ප්‍රදානය කිරීම සැබෑ පවුලක උවමනාව බව මේ හැම ශෘංගාරාත්මක සිදුවීමක් අස්සෙම අසට පසක් වෙන සත්‍යක් බවට පත් වෙන්නෙ ඉබේටම වගේ.

කේ තමන්ගෙ රැකියා ස්ථානනට ආපු අලුත් කෙල්ලෙක් වෙත ආදරෙන් බැඳෙනවා. ඒ ගැන ඔහුගෙ බිරිඳ එක්ක කතා කරනවා. කේ උමතු ආදරෙන් පිස්සු වැටිල දුවන්නෙ සමාජ විඥ්ඥානයෙන් පොහොසත් පශ්චාත් නූතනවාදී කෙල්ලෙක් පස්සෙන් නොවන එක වීමම මේ සිදුවීම් ජාලයට වගේම කතාවට එක් කරන සජීවී බව දෙගුන තෙගුන කරනවා. වෙනස් දර්ශනයක් අඩංගු කරවනවා.

කතාවෙ කූටප්‍රාප්තිය උපරිමයට අරගෙන එන්නෙ බෑන්ඩි(රූගෙ විවාහක නොවන පිරිමියා) එයාගෙ බිරිඳ සහ රූ එක්ක එකම ඇඳක ලිංගික ක්‍රියාවලියේ යෙදීමත්, ඒකෙම අනික් පැත්ත වන කේ, බෑන්ඩි සහ රූ අතර වන ලිංගිකමය ගනුදෙනුවත් සිදුවුනාට පස්සෙයි. කතුවරයා යෝජනාකරන පවුල් ජීවිතේ නිදහස්භාවයේ උපරිම සුරතාන්තය තියෙන්නෙ එතනයි. තමන්ගෙ බිරිඳ හෝ ස්වාමියා වෙනත් පෙමක හෝ ලිංගික ආශ්වාදයක පැටලුනාම විතරක් නෙමෙයි වෙන කා දිහා හරි හොරෙන් බැලුවම උනත් ඒක වෙනුවෙන් ගහගන්න -මරාගන්න- වෙන්වෙන්න බලන එක විවේචනය කරනවට වඩා මේ විදියෙ ගෘංගාරාත්මක යෝජනාවක් අරං එන එකම මේ කෘතියේ සාර්ථකත්වයට බලපාන බව මට හිතෙනවා.

කතාව පුරාවටම කතුවරය භාශාව පාවිච්චි කරන්නෙත් මේ විදිහෙ පවුල් ජීවිතයක් තරම්ම නිදහස් හුස්මකින් බව පේනවා. බහුතරයක් දෙබස් සිංහල ඉංග්‍රීසියෙත් තියෙන එක තරමක් මාව වෙහෙසට පත් කලත් මං ඒක බාර ගත්තෙත් අව්‍යාං කමක් විදිහට. භාශාව වගේම කතාවත් තමන්ට ඕන කරන තමන්ගෙම හැඩය දෙන්න ගත්තු මේ සැහැල්ලුවට බලපාන්න ඇත්තෙ සම්භාව්‍ය - සාහිත්‍ය - සම්මාන - විචාර අවකාශ තුන් හිතින්ම ප්‍රතික්ශේප කරපු හින්ද කියල හිතෙන ඉඩ කඩ හොඳටම වැඩියි.

ෆැකල්ට් ඔෆ් සෙක්ස් හින්ද විවාහය මහ මෝඩ සංකල්පයක් කියල විවේචනය කර කර ඉන්නවට වඩා ඒක ඇතුලෙම ජීවත් වෙන්න පහසුම හා සරලම විදියක් තියෙන බව අපට හිතෙන්න ගන්නවා. මේ පොත නිසා, පවුල් ජීවිතේ අවුල් ජාලය සුන්නද්දූලි කරල තමන්ගෙ ස්වාමිපුරුශයා හෝ බිරිඳ නෛතික හෝ සදාචාරමය බැම්මෙන් සපුරා නිදහස් කරල දාන එක තරම් ලොකු විප්ලව කරන්න එකපාරටම  බැරි වුනත් ඒ දිහා අඩුම තරමේ නිදහස් දැක්මකින් බලන්න පුලුවන් විදිහට හරි හිත හදාගන්නවත් පුලුවන් තැනකට පත් වෙන්නවත් හැකි වෙන බවයි මම අදහන්නෙ.

පවුල් ජීවිතේ කියන්නෙ සිමා නැති සීමාවකට. බැඳීම් කිසි දෙයක් නැති බැඳීමකට. සෙක්ස් කියන්නෙ ඒ බැඳීමත් නොබැඳීමත් වෙන් කරන - එක් කරන වෙරලට. සෙක්ස් කරනව කියන්නෙ රැල්ල පාගමින් වතුර ගැඹුරට දුවන එක. නැවත වෙරලට ගොඩගහන එකට. ෆැකල්ට් ඔෆ් සෙක්ස් අපිට බාර ගන්න බැරි තරම් බර ඇත්තක් සුලඟක් වගේ සැහැල්ලුවෙන් කියනවා.

ප.ලි

මං මේ සටහන ටයිප් කලෙත් වයිෆ්ගෙන්, දරුවගෙන් බේරිලා බොහොම අමාරුවෙන් ඉඩක් වෙන්කරගෙන තමයි. ඒත් ෆැකල්ටි ඔෆ් සෙක්ස් ඇතිකරපු හැඟීම මුදාහරින්න එහෙම හරි ඉඩක් හොයාගන්න මම දඟලන දැඟලින්ලෙන් මටම අවධාරනය වෙන්නෙ ඒ නිදහස් හුලඟ මේ ගුලිගැහිච්ච ආකෘතිය අතුලෙම වුනත් මට සනීපයක්  ගෙන ආව කියන එකම නෙමෙයිද? ෆැකල්ටි ඔෆ් සෙක්ස් හැම පවුල් කාරයෙක්ම බලන්න ඕන පොතක්.

සුමිත් නාලක පෙරේරා.